Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
Cyber ethnography / netnography
«Κυβερνοχώρος. Μία συναινετική ψευδαίσθηση που βιώνεται καθημερινά από δισεκατομμύρια χειριστές σε κάθε έθνος, από παιδιά που μαθαίνουν αριθμητικές έννοιες… Μία γραφική αναπαράσταση στοιχείων που αντλούνται από βάσεις σε κάθε υπολογιστή της ανθρωπότητας. Αφάνταστη περιπλοκότητα. Γραμμές φωτός παραταγμένες στο αδιάστατο της διάνοιας, συμπλέγματα και γαλαξίες πληροφοριών.» (66)
«Νευρομάντης» - «Neuromancer» του William Gibson, 1984, για αυτή τη μετάφραση ο υποφαινόμενος. Σσ. Στην αρχική Ελληνική μετάφραση του Δ. Σταματιάδη, εν έτει 1989, εκδ. Aquarius, ο κυβερνοχώρος, άγνωστη ακόμη έννοια, αποδίδεται ως ηλεκτροσύμπαν [sic].
Cyberspace λοιπόν, κατ’ αντιπαράθεση με το meatspace, τον «κρεατοχώρο» όπως το θέλει ο Gibson, ο ευαγγελιστής του κυβερνοπάνκ και γλωσσοπλάστης του όρου, και cyber (cybernetic - κυβερνητική) και η εθνογραφία του.
Η κυβερνητική εθνογραφία ή εθνογραφία του διαδικτύου ή του κυβερνοχώρου, ορίζεται ως η μελέτη των online κουλτουρών και κοινοτήτων που αναπτύσσονται με τις διαμεσολαβημένες επικοινωνίες των υπολογιστών. Ένας συναφής όρος είναι ο «Netnography» (θα μπορούσε ίσως να αποδοθεί ως Net-νογραφία ή Δικτυονογραφία) που επινοήθηκε ως συνδυασμός των λέξεων net και ethnography, κυρίως όμως επικεντρωμένη στο marketing, στις καταναλωτικές μελέτες κ.τ.τ. Είναι δε περισσότερο ποσοτικού τύπου (βλ. και παρακάτω).
Τέσσερις τουλάχιστον διαφορές εντοπίζονται ανάμεσα στην online, διαμεσολαβημένη από υπολογιστές ή εικονική αλληλεπίδραση κατά την κυβερνογραφία (για να φτιάξουμε και εμείς έναν όρο!) και στην προσωπική – παραδοσιακή, RL (από το Real Life) ή F2F (από το Face-to-Face):
§ Πρώτον, το κειμενικό, μη φυσικό και απογυμνωμένο από τις συνήθεις κοινωνικές νύξεις πλαίσιο του online περιβάλλοντος.
§ Δεύτερον, ένα νέο, άνευ προηγουμένου, επίπεδο πρόσβασης σε μέχρι τούδε μη παρατηρήσιμες συμπεριφορές των αλληλεπιδρώντων υποκειμένων.
§ Τρίτον, ενώ οι παραδοσιακές αλληλεπιδράσεις δεν μένουν στο χρόνο, οι online κοινωνικές αλληλεπιδράσεις συχνά καταγράφονται και αποθηκεύονται, δημιουργώντας μόνιμα αρχεία.
§ Τέλος, η κοινωνική φύση του νέου μέσου δεν είναι βέβαιο εάν εντάσσεται σε ένα ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο ή σε ένα καινοφανές, μοναδικό υβρίδιο.
Μία μελέτη περίπτωσης ανθρωπολογικής μελέτης στο διαδίκτυο που ανακλά με χαρακτηριστικό τρόπο τα παραπάνω είναι και αυτή:
http://sexualities.sagepub.com/cgi/content/abstract/5/4/387 [Sexualities, Vol. 5, No. 4, 387-406 (2002)]
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Mark J. McLelland δεν κάνει απλώς μία (ποιοτικού τύπου) κυβερνογραφική μελέτη των gay ανδρικών κοινοτήτων στην Ιαπωνία, αλλά και μία ενδοσκόπηση της έρευνάς του αναφέροντας χαρακτηριστικά τα εξής: «Το διαδίκτυο έχει κάνει δυνατή την πρόσβαση και εργασία με μία μεγαλύτερη ποικιλία Ιαπώνων gay ανδρών που προηγουμένως ήταν αδύνατη.»
Ο McLelland επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Appadurai ότι αυτή η τεχνολογία παρέχει μία μοναδική ευκαιρία για τη δόμηση σχέσεων μεταξύ ατόμων, που κατά τα άλλα είναι «deterritorialized» – όρος επινοημένος από τους Gilles Deleuze και Félix Guattari, στον Αντι-Οιδίποδα (1972), τον 1ο τόμο του «Καπιταλισμός και Σχιζοφρένεια», διεσπαρμένοι και διεθνικοί.
Ο Liav Sade-Beck προτείνει μία ποιοτική (συνδυασμό online παρατηρήσεων, συνεντεύξεων, και ανάλυση περιεχομένου) έναντι της ποσοτικής προσέγγισης. Βλ. σχετ.:
http://www.ualberta.ca/~iiqm/backissues/3_2/pdf/sadebeck.pdf
Ο ίδιος έχει κάνει μία έρευνα (όπ. παρ.) για την Εικονική Υποστήριξη στην Απώλεια και το Πένθος σε Ισραηλινούς, μέσω ανάλυσης περιεχομένου εικονικών κοινοτήτων, αιθουσών συζητήσεων (chat rooms), εικονικών εφημερίδων και βάσεων δεδομένων. Υπάρχουν ενδιαφέροντα σχόλια του ιδίου για την έρευνά του. Το πιο σημαντικό είναι ότι εν τέλει προέβη και σε μία παραδοσιακή εθνογραφική μελέτη μέσω συνεντεύξεων offline με τα υποκείμενά του. Καταλήγει ότι αυτή ήταν μία χρήσιμη συμπληρωματική προσέγγιση. Η λέξη συμπληρωματική είναι κλειδί για το ζήτημά μας, καθώς διαφαίνεται ότι ενδεχομένως η κυβερνογραφία δεν είναι απλώς μία άλλη μορφή εθνογραφίας αλλά αποδίδει με διαφορετικό τρόπο διαφορετικά στοιχεία και ότι είναι πιθανόν να βρισκόμαστε ολοένα και περισσότερο ενώπιον του διλήμματος: Το ένα, το άλλο ή και τα δύο;
Κυβερνοχώρος: Ένας «πραγματικός» χάρτης του διαδικτύου σε παγκόσμια κλίμακα, που απεικονίζει τις συνδέσεις μεταξύ κόμβων
(από http://chrisharrison.net/projects/InternetMap/index.html)
Δείτε ακόμη:
Τι έκαναν άλλα πανεπιστήμια τότε το 2002;
http://openanthropology.wordpress.com/2007/10/15/another-revolution-missed-anthropology-of-cyberspace/
Μερικές πρώιμες σκέψεις και ανησυχίες του A.Wittel (2000):
http://www.qualitative-research.net/fqs-texte/1-00/1-00wittel-e.pdf
Τα ζητήματα δεοντολογίας που τίθενται:
Haken, D. (2000). Ethical Issues in the Ethnography of Cyberspace. Ethics And Anthropology: Facing Future Issues In Human Biology, Globalism, And Cultural Property. Vol. 925, pp. 170-186.
Δείτε και αυτό: http://jai.or.id/jurnal/2004/73/01ktpdh73.pdf
Για την netnography:
http://www.ciadvertising.org/SA/spring_04/adv391k/karen/NetnoMethod.htm
κι ακόμη: Kozinets, Robert V. (2002), “The Field Behind the Screen: Using Netnography for Marketing Research in Online Communities,” Journal of Marketing Research, 39 (February), 61-72, και Kozinets, Robert V. (1999), “E-Tribalized Marketing? The Strategic Implications of Virtual Communities of Consumption,” European Management Journal, 17 (3), 252-264.
Α! Και τα άρθρα της Wikipedia στο ζήτημα είναι πολύ διαφωτιστικά.
«Νευρομάντης» - «Neuromancer» του William Gibson, 1984, για αυτή τη μετάφραση ο υποφαινόμενος. Σσ. Στην αρχική Ελληνική μετάφραση του Δ. Σταματιάδη, εν έτει 1989, εκδ. Aquarius, ο κυβερνοχώρος, άγνωστη ακόμη έννοια, αποδίδεται ως ηλεκτροσύμπαν [sic].
Cyberspace λοιπόν, κατ’ αντιπαράθεση με το meatspace, τον «κρεατοχώρο» όπως το θέλει ο Gibson, ο ευαγγελιστής του κυβερνοπάνκ και γλωσσοπλάστης του όρου, και cyber (cybernetic - κυβερνητική) και η εθνογραφία του.
Η κυβερνητική εθνογραφία ή εθνογραφία του διαδικτύου ή του κυβερνοχώρου, ορίζεται ως η μελέτη των online κουλτουρών και κοινοτήτων που αναπτύσσονται με τις διαμεσολαβημένες επικοινωνίες των υπολογιστών. Ένας συναφής όρος είναι ο «Netnography» (θα μπορούσε ίσως να αποδοθεί ως Net-νογραφία ή Δικτυονογραφία) που επινοήθηκε ως συνδυασμός των λέξεων net και ethnography, κυρίως όμως επικεντρωμένη στο marketing, στις καταναλωτικές μελέτες κ.τ.τ. Είναι δε περισσότερο ποσοτικού τύπου (βλ. και παρακάτω).
Τέσσερις τουλάχιστον διαφορές εντοπίζονται ανάμεσα στην online, διαμεσολαβημένη από υπολογιστές ή εικονική αλληλεπίδραση κατά την κυβερνογραφία (για να φτιάξουμε και εμείς έναν όρο!) και στην προσωπική – παραδοσιακή, RL (από το Real Life) ή F2F (από το Face-to-Face):
§ Πρώτον, το κειμενικό, μη φυσικό και απογυμνωμένο από τις συνήθεις κοινωνικές νύξεις πλαίσιο του online περιβάλλοντος.
§ Δεύτερον, ένα νέο, άνευ προηγουμένου, επίπεδο πρόσβασης σε μέχρι τούδε μη παρατηρήσιμες συμπεριφορές των αλληλεπιδρώντων υποκειμένων.
§ Τρίτον, ενώ οι παραδοσιακές αλληλεπιδράσεις δεν μένουν στο χρόνο, οι online κοινωνικές αλληλεπιδράσεις συχνά καταγράφονται και αποθηκεύονται, δημιουργώντας μόνιμα αρχεία.
§ Τέλος, η κοινωνική φύση του νέου μέσου δεν είναι βέβαιο εάν εντάσσεται σε ένα ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο ή σε ένα καινοφανές, μοναδικό υβρίδιο.
Μία μελέτη περίπτωσης ανθρωπολογικής μελέτης στο διαδίκτυο που ανακλά με χαρακτηριστικό τρόπο τα παραπάνω είναι και αυτή:
http://sexualities.sagepub.com/cgi/content/abstract/5/4/387 [Sexualities, Vol. 5, No. 4, 387-406 (2002)]
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Mark J. McLelland δεν κάνει απλώς μία (ποιοτικού τύπου) κυβερνογραφική μελέτη των gay ανδρικών κοινοτήτων στην Ιαπωνία, αλλά και μία ενδοσκόπηση της έρευνάς του αναφέροντας χαρακτηριστικά τα εξής: «Το διαδίκτυο έχει κάνει δυνατή την πρόσβαση και εργασία με μία μεγαλύτερη ποικιλία Ιαπώνων gay ανδρών που προηγουμένως ήταν αδύνατη.»
Ο McLelland επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Appadurai ότι αυτή η τεχνολογία παρέχει μία μοναδική ευκαιρία για τη δόμηση σχέσεων μεταξύ ατόμων, που κατά τα άλλα είναι «deterritorialized» – όρος επινοημένος από τους Gilles Deleuze και Félix Guattari, στον Αντι-Οιδίποδα (1972), τον 1ο τόμο του «Καπιταλισμός και Σχιζοφρένεια», διεσπαρμένοι και διεθνικοί.
Ο Liav Sade-Beck προτείνει μία ποιοτική (συνδυασμό online παρατηρήσεων, συνεντεύξεων, και ανάλυση περιεχομένου) έναντι της ποσοτικής προσέγγισης. Βλ. σχετ.:
http://www.ualberta.ca/~iiqm/backissues/3_2/pdf/sadebeck.pdf
Ο ίδιος έχει κάνει μία έρευνα (όπ. παρ.) για την Εικονική Υποστήριξη στην Απώλεια και το Πένθος σε Ισραηλινούς, μέσω ανάλυσης περιεχομένου εικονικών κοινοτήτων, αιθουσών συζητήσεων (chat rooms), εικονικών εφημερίδων και βάσεων δεδομένων. Υπάρχουν ενδιαφέροντα σχόλια του ιδίου για την έρευνά του. Το πιο σημαντικό είναι ότι εν τέλει προέβη και σε μία παραδοσιακή εθνογραφική μελέτη μέσω συνεντεύξεων offline με τα υποκείμενά του. Καταλήγει ότι αυτή ήταν μία χρήσιμη συμπληρωματική προσέγγιση. Η λέξη συμπληρωματική είναι κλειδί για το ζήτημά μας, καθώς διαφαίνεται ότι ενδεχομένως η κυβερνογραφία δεν είναι απλώς μία άλλη μορφή εθνογραφίας αλλά αποδίδει με διαφορετικό τρόπο διαφορετικά στοιχεία και ότι είναι πιθανόν να βρισκόμαστε ολοένα και περισσότερο ενώπιον του διλήμματος: Το ένα, το άλλο ή και τα δύο;
Κυβερνοχώρος: Ένας «πραγματικός» χάρτης του διαδικτύου σε παγκόσμια κλίμακα, που απεικονίζει τις συνδέσεις μεταξύ κόμβων
(από http://chrisharrison.net/projects/InternetMap/index.html)
Δείτε ακόμη:
Τι έκαναν άλλα πανεπιστήμια τότε το 2002;
http://openanthropology.wordpress.com/2007/10/15/another-revolution-missed-anthropology-of-cyberspace/
Μερικές πρώιμες σκέψεις και ανησυχίες του A.Wittel (2000):
http://www.qualitative-research.net/fqs-texte/1-00/1-00wittel-e.pdf
Τα ζητήματα δεοντολογίας που τίθενται:
Haken, D. (2000). Ethical Issues in the Ethnography of Cyberspace. Ethics And Anthropology: Facing Future Issues In Human Biology, Globalism, And Cultural Property. Vol. 925, pp. 170-186.
Δείτε και αυτό: http://jai.or.id/jurnal/2004/73/01ktpdh73.pdf
Για την netnography:
http://www.ciadvertising.org/SA/spring_04/adv391k/karen/NetnoMethod.htm
κι ακόμη: Kozinets, Robert V. (2002), “The Field Behind the Screen: Using Netnography for Marketing Research in Online Communities,” Journal of Marketing Research, 39 (February), 61-72, και Kozinets, Robert V. (1999), “E-Tribalized Marketing? The Strategic Implications of Virtual Communities of Consumption,” European Management Journal, 17 (3), 252-264.
Α! Και τα άρθρα της Wikipedia στο ζήτημα είναι πολύ διαφωτιστικά.
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Εγώ και το διαδίκτυο
Το διαδίκτυο (δ) στη δική μου ζωή μπήκε σχετικά νωρίς, από το 1992. Το θεώρησα εκπληκτικό και σχεδόν απίστευτο τότε το ότι μηχανές σαν το gopher «πήγαιναν» σε χιλιάδες server και σου έφερναν κομμάτια πληροφορίας που τους παράγγελνες. Εννοείται ότι οι ταχύτητες και το πλήθος των πληροφοριών τότε ήταν ασύγκριτα λιγότερα σε σχέση με σήμερα. Ο χώρος αυτός ο ηλεκτρονικός μου φάνηκε ξαφνικά τότε άπειρος και ίσως απειλητικός. Είχα μόλις διαβάσει τον Κυβερνομάντη αλλά δεν περίμενα να δω σε μία (μονόχρωμη τότε) οθόνη τον προάγγελο του «ηλεκτροσύμπαντος».
Σταδιακά, άρχισα να χρησιμοποιώ περισσότερο το δ παρά να αξιολογώ και να ζυγίζω το τεχνικό κομμάτι του. Ο χώρος δεν μίκρυνε, μάλλον μεγάλωσε, αλλά η γνώση του τον έκανε λιγότερο απειλητικό και φαντασιακά πιο μικρό κατά συνέπεια.
Κανείς πρέπει να είναι ενήμερος ωστόσο για το πόσο εύκολα κι απλά μπορεί να την πατήσει αναφορικά με την εγκυρότητα και αξιοπιστία των προσφερόμενων πληροφοριών, μα αυτό δεν συμβαίνει ούτως ή άλλως παντού; Εκτιμώ ότι ο μόνος τρόπος να αναπτυχθεί η κριτική ικανότητα και τα φίλτρα του χρήστη είναι η μεγιστοποίηση της χρήσης - κι ας την πατήσει μερικές φορές - ώστε να αποκτήσει εμπειρία. Όσοι λόγω τεχνο-φόβου ή λοιπών επιφυλάξεων απέφυγαν τη χρήση του δ είναι σήμερα και οι λιγότερο ικανοί να σταχυολογήσουν όσα τους φέρνει το Google, να διαβάσουν γοργά ένα άρθρο, να αποφύγουν το copy-paste που ξαφνικά πολλοί σαν παιδάκια που ανακάλυψαν τα σπίρτα έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν σε ανησυχητικά μεγάλο βαθμό.
Σταδιακά, άρχισα να χρησιμοποιώ περισσότερο το δ παρά να αξιολογώ και να ζυγίζω το τεχνικό κομμάτι του. Ο χώρος δεν μίκρυνε, μάλλον μεγάλωσε, αλλά η γνώση του τον έκανε λιγότερο απειλητικό και φαντασιακά πιο μικρό κατά συνέπεια.
Κανείς πρέπει να είναι ενήμερος ωστόσο για το πόσο εύκολα κι απλά μπορεί να την πατήσει αναφορικά με την εγκυρότητα και αξιοπιστία των προσφερόμενων πληροφοριών, μα αυτό δεν συμβαίνει ούτως ή άλλως παντού; Εκτιμώ ότι ο μόνος τρόπος να αναπτυχθεί η κριτική ικανότητα και τα φίλτρα του χρήστη είναι η μεγιστοποίηση της χρήσης - κι ας την πατήσει μερικές φορές - ώστε να αποκτήσει εμπειρία. Όσοι λόγω τεχνο-φόβου ή λοιπών επιφυλάξεων απέφυγαν τη χρήση του δ είναι σήμερα και οι λιγότερο ικανοί να σταχυολογήσουν όσα τους φέρνει το Google, να διαβάσουν γοργά ένα άρθρο, να αποφύγουν το copy-paste που ξαφνικά πολλοί σαν παιδάκια που ανακάλυψαν τα σπίρτα έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν σε ανησυχητικά μεγάλο βαθμό.
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009
Επιχείρηση «Σωτηρία», υπό εμού
Ένας συριστικός ήχος διαπέρασε τα τοιχώματα του κρυογονικού θαλάμου, στην καρδιά του «HMS Beagle», κλάσης Cherokee, καθώς ο κεντρικός υπολογιστής ενεργοποιούσε εκτάκτως τη διαδικασία επαναφοράς πληρώματος. Μετά από δύο δεκαετίες σε ταχύτητα c 99%[1], οι φωτονικές μηχανές έπαψαν να λειτουργούν και τα ιοντικά φρένα ωθούσαν τεράστιους πίδακες ιόντων, ώστε το σκάφος να προσεγγίσει ομαλά το ηλιακό σύστημα και κατόπιν τη μητέρα Γη. Ο κυβερνήτης FitzRoy, ένας γερόλυκος του διαστήματος, έβηξε ξερά – σιχαινόταν τη γεύση της αμμωνίας που μερικά καταραμένα βακτήρια, καταφέρνοντας να διατηρούν ελάχιστο μεταβολισμό ακόμη και στον κρυοΰπνο, άφηναν στο στόμα. Βγήκε από την κάψουλά του με αργές κινήσεις προσπαθώντας να συνέλθει και παρακολουθώντας εναγωνίως τις άλλες δύο κάψουλες, αυτή του βιολόγου Charlie, ενός διδάκτορα του τμήματος εξωβιολογίας του ΜΙΤ και της νεαρής μηχανικού Alex να ακολουθούν την ίδια διεργασία.
- Καλημέρα και στους δυο, πέταξε αλαφιασμένα στους συντρόφους του. Σας έχω καλά και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι πως πλησιάζουμε στο σπίτι και ο υπολογιστής ανέλαβε ήδη τα δέοντα. Τα κακά νέα είναι ότι η έκτακτη ενεργοποίηση του συστήματος, όπως ακούτε και από αυτή την καταραμένη σειρήνα, δείχνει ότι κάτι πάνω στο σκάφος δεν πήγε και πολύ καλά. Αυτή τη στιγμή περνάμε τα δαχτυλίδια του Κρόνου. Είναι και το πρώτο ουράνιο σώμα που πλησιάζουμε, μετά την επίσκεψή μας στον Albemarle C743. Εάν πηγαίνουμε καλά, δεν πρέπει να έχουμε πάνω από 7 ώρες μέχρι τη Γη. Επομένως, Alex, κάνε ένα γενικό τσεκ στο σκάφος για να βρούμε τι στα κομμάτια πήγε στραβά. Δεν θα ήθελα φτάνοντας μετά από όλο αυτό το δρόμο να σκάσουμε σαν καρπούζια στην επιφάνεια της Γης.
- Έγινε κυβερνήτα ανταπάντησε η μηχανικός που καταλάβαινε το σκάφος, αλλά σχεδόν και καθετί μηχανικό, πιο καλά ίσως από τους ανθρώπους. Προχωράω σε έλεγχο συστημάτων.
Άρχισε να τρεκλίζει, μουδιασμένη ακόμη από τον κρυοΰπνο, πάνω στο δαιδαλώδη διάδρομο 9 που οδηγούσε στο μηχανοστάσιο. Οι άλλοι δυο πήραν το διάδρομο 3 για το πιλοτήριο. Φτάνοντας εκεί, ο κυβερνήτης του Beagle έριξε μία βιαστική ματιά στα όργανα. Δεν αποκάλυπταν και πολλά για το τι δεν δούλεψε και προκάλεσε όλο το σαματά.
- Ανυπομονώ να στείλω τα νέα, εάν οι επικοινωνίες δουλεύουν. Θα σκεφτεί κανείς τι είναι μερικές ώρες νωρίτερα, έπειτα από σαράντα ολόκληρα χρόνια; Όμως, 27 νέα ακραιόφιλα[2] που μάλλον λύνουν το πρόβλημα σίτισης των 22 δισεκατομμυρίων δεν είναι και λίγο πράγμα – έτσι δεν είναι Charlie; Ίσως μας ετοιμάσουν καμιά μεγάλη υποδοχή. Κλείσε όμως τώρα αυτόν το διαολεμένο συναγερμό για να σκεφτούμε με την ησυχία μας.
- Αμέσως καπετάνιε, έκανε ο βιολόγος και χώθηκε σε μία κόχη της κεντρικής κονσόλας.
Γύρισε δύο διακόπτες και ο ήχος σταμάτησε. Τα ολογραφικά συστήματα προβολής κατάστασης πτήσης όμως, χόρευαν με κόκκινα χρώματα μπροστά τους, δείχνοντας ότι το σκαρί δεν ήταν και στα καλύτερά του.
- Νιώθω ότι καταφέραμε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο μας και ίσως σώσαμε τους περισσότερους ανθρώπους από όλους μαζί τους ήρωες της ιστορίας. Εάν βέβαια σώσουμε τους εαυτούς μας πρώτα, είπε ο Charlie.
Όπως και να ‘χει το πράμα, ας περιμένουμε τη Alex κάνοντας ένα τσιγάρο. Θέλω να διώξω την αμμωνία και την πρωινή αναπνοή 20 ετών από το στόμα. Ο FitzRoy και ο Charlie άρχισαν τη γνωστή ιεροτελεστία κάθε ταξιδιώτη που επανέρχεται από ένα μακρύ κρυοΰπνο: Έστριψαν από ένα τσιγάρο με Νικοτινάλγη φερμένη από τον Πήγασο 1Κ, την καλύτερη από τους γνωστούς κόσμους.
Στο μεταξύ, η Alex, αφού με τη βοήθεια της E.L.I.Z.A., της τεχνητής νοημοσύνης του σκάφους, ολοκλήρωσε τον έλεγχο συστημάτων, προχωρούσε σε έναν γρήγορο οπτικό έλεγχο, όταν παρατήρησε κάτι που την έκανε να παγώσει: Μία τεράστια τρύπα, σαν από διαρροή οξέος, είχε ανοίξει στην οροφή του μηχανοστασίου και ό,τι την είχε δημιουργήσει έκανε τη δουλειά του πια σε μία κονσόλα. Τι ήταν όμως ακριβώς; Πάνω από το μηχανοστάσιο βρισκόταν το αμπάρι διατήρησης εξωγήινων δειγμάτων. Ανέβηκε τη σκάλα που οδηγούσε στο αμπάρι. Τα πάντα ήταν σκοτεινά. Έριξε τη δέσμη του φακού πάνω στα δείγματα και εκείνη τη στιγμή ήξερε ότι έπρεπε να ενημερώσει αμέσως τον καπετάνιο – ή μάλλον καλύτερα τον Charlie.
- Το δείγμα υπ. αριθμόν 22, είπε με κομμένη φωνή στους συντρόφους της. Αυτό μας έχει κάνει όλη τη ζημιά. Κάτι σαν διαρροή – Charlie μπορείς να τσεκάρεις αυτό το υγρό που συνέλεξα; Πρέπει να είναι κάποιο οξύ και διέρρεε από το κάνιστρο του δείγματος .
Έτρεξαν γοργά στο εργαστήριο. Το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μπήκε σε λειτουργία. Στη συνήθη μεγέθυνση αποκάλυψε το ακραιόφιλο που είχε την ικανότητα να μεταβολίζει πετρώματα ηφαιστειακής σύνθεσης και να παράγει υδατανθρακικές ενώσεις, που με απλή σχετικά επεξεργασία μπορούσαν να καταναλωθούν από τον άνθρωπο. Μία απεριόριστη πηγή τροφής. Αλλά δεν ήταν αυτό που ενδιέφερε τους δύο επιστήμονες τώρα. Τα δάκτυλα του Charlie πάλευαν με τις ρυθμίσεις του οργάνου. Ανέβασε την κλίμακα μεγέθυνσης επί δύο. Τίποτα. Στη συνέχεια 10 τάξεις μεγέθους, ψάχνοντας για ίχνη ουσιών. Και πάλι τίποτα. Μετά γύρισε το κουμπί σχεδόν στο τέρμα, λίγο πριν το ατομικό επίπεδο. Και αυτό που έδειξε η τρισδιάστατη προβολή, ήταν κάτι που δεν είχαν αντικρίσει ποτέ ξανά ανθρώπινα μάτια. Σε μεγέθυνση 100 τάξεις μεγέθους περισσότερη από όση χρειάζονταν για να παρατηρήσουν το ίδιο το ακραιόφιλο, φάνηκαν μικροί οργανισμοί, όμοιοι με φυσικές νανομηχανές, που ήδη κατέτρωγαν με μηχανικό τρόπο την επιφάνεια του ειδικού τρυβλίου*. Το δείγμα υπ. αριθμόν 22 δεν ήταν ένας και μοναδικός οργανισμός, όπως όλα τα αρχικά τεστ έδειξαν, αλλά ένα συμβιωτικό βακτήριο. Το υπερανθεκτικό κάνιστρο φαίνεται είχε δημιουργήσει συνθήκες στις οποίες δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει το ακραιόφιλο μεταβολίζοντας τις νανομηχανές και είχε επικρατήσει ο δεύτερος και τρομερός συμβιωτικός οργανισμός που κατέτρωγε κυριολεκτικά τα πάντα στο πέρασμά του. Αυτός δεν έπρεπε με τίποτα να φτάσει στην επιφάνεια της Γης. Έτρεξαν να μηνύσουν στο FitzRoy τα μαντάτα.
Η ομάδα έπρεπε πλέον να βρει λύση: Να σώσουν τις ζωές τους, όσα δείγματα μπορούσαν, εκτός βεβαίως από το διαβόητο δείγμα υπ. αριθμόν 22 και την ανθρωπότητα. Δεν τους έμεναν και πολλές ώρες ακόμη. Ο Μαγγελάνος 3, το GPS του σκάφους, ήδη είχε σήμα από 11 διαστημικούς σταθμούς και τους έδειχνε ότι απείχαν με την τρέχουσα ταχύτητα, μόλις 140 λεπτά από τη Γη. Τότε, ο καπετάνιος πήρε μία στρατηγική απόφαση. Ενημέρωσε τους άλλους δύο. Θα απενεργοποιούσαν τα ιοντικά φρένα. Θα άφηναν το σκάφος στην παρούσα ταχύτητα και με μία κίνηση σφεντόνας γύρω από τη Γη θα έστελναν το σκάφος κατευθείαν στον Ήλιο.
Η Alex ήδη έκανε τις απαραίτητες διορθώσεις. Οι άλλοι δύο πήγαν και πήραν με προσοχή από το αμπάρι δειγμάτων επτά δείγματα που έδειχναν να είναι καθαρά από τη μόλυνση. Ίσως έθεταν σε κίνδυνο σχεδόν κάθε κατασκευή στη Γη, αλλά τα οφέλη ήταν τεράστια. Στον πλανήτη, εδώ και πολλές δεκαετίες, μαίνονταν τρομερές εστίες σύγκρουσης με αφορμή τους φυσικούς πόρους. Η Γη δεν μπορούσε να θρέψει με αειφόρο τρόπο πάνω από έξι δισεκατομμύρια και οι άπληστοι κάτοικοί της, σαν μία τρομακτική μούχλα, είχαν ξεπεράσει αυτό το νούμερο κατά τέσσερις φορές σχεδόν. Ήταν άγνωστο τι θα ακολουθούσε.
- Είμαστε έτοιμοι, φώναξε η Alex.
- Εντάξει παιδιά, είπε ο FitzRoy. Καλύτερα να μπούμε τώρα. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει το εξωτερικό κέλυφος.
Ο Charlie ήδη είχε ρυθμίσει το χρόνο απελευθέρωσης των ακάτων διάσωσης. Σε καθεμιά μπήκε και ένα μέλος του πληρώματος, αφού μοίρασαν καλού κακού τα κάνιστρα δειγμάτων μεταξύ τους.
Τα υπόλοιπα 78 λεπτά κύλησαν με αγωνία. Ξαφνικά, οι μηχανισμοί απελευθέρωσης πυροδοτήθηκαν και οι τρεις άκατοι απελευθερώθηκαν πάνω από το υπέροχο γαλάζιο της Γης, ενώ το Beagle συνέχιζε την αυτοκαταστροφική τροχιά του γύρω από τον πλανήτη και τέρμα τον Ήλιο. Δεν το ήξεραν, αλλά και οι τρεις, σχεδόν ταυτόχρονα, ψιθύρισαν ένα πικρό αντίο στο σκάφος που γαλήνια τους αποχαιρετούσε στο μαύρο του διαστήματος.
Οι άκατοι δεν άργησαν να πλησιάσουν την επιφάνεια. Ο κυβερνήτης, από τη θυρίδα της δικής του έριξε μία τελευταία κλεφτή ματιά, ώστε να γνωρίζει πού στο καλό θα προσγειώνονταν ή προσθαλασσώνονταν. Μπόρεσε να αναγνωρίσει τη δυτική Σαχάρα, όπου ξημέρωνε σε λίγο. Ήξερε όμως, ότι όπου σχεδόν και να ήταν, οι δυνάμεις της Αμερικανικής Ομοσπονδίας θα τους έσωζαν.
Τα αλεξίπτωτα βγήκαν, μειώνοντας την ταχύτητά τους και οι άκατοι άγγιξαν απαλά την άμμο της ερήμου, όπως πράγματι είχε υπολογίσει ο κυβερνήτης. Άνοιξαν τις θυρίδες τους και μέσα στο σκοτάδι, με τη βοήθεια του αμυδρού φωτισμού των θαλαμίσκων και των φλας εντοπισμού, πήδηξαν στην επιφάνεια της μητέρας Γης, συγκινημένοι μετά από 40 τόσα χρόνια στο διάστημα. Ένα πολύ ψυχρό αεράκι φυσούσε φέρνοντας στα πρόσωπά τους κόκκους άμμου.
Μα πού βρίσκονταν ακριβώς; Ο FitzRoy έβγαλε το δικό του GPS που θα πρέπει να είχε μπει σε γήινη λειτουργία, λαμβάνοντας πλέον σήμα μόνο από τους δορυφόρους. Καμία ένδειξη. Το καταραμένο μηχάνημα βρήκε την ώρα να χαλάσει, σκέφτηκε. Ρώτησε τους άλλους δύο:
- Τι γράφουν τα δικά σας GPS; Το δικό μου τα ’παιξε.
Ο Charlie και η Alex έλεγξαν τα δικά τους. Καμία ένδειξη, επίσης. Μα πώς στο καλό μπορεί να συμβαίνει αυτό; θύμωσαν και αναρωτήθηκαν.
- Μήπως άλλαξαν τα συστήματα; ρώτησε ο καπετάνιος.
- Αδύνατον, του απάντησε η Alex. Είναι αναδρομικά συμβατά ακόμη από το Μαγγελάνο 1 και υπάρχει ειδική συνθήκη των τριών Ομοσπονδιών, Αμερικανικής, Ευρω-ρωσικής και Κινεζο-ασιατικής για αυτό το λόγο. Κι έπειτα, όπως θυμάστε πολύ καλά, στο σκάφος, το GPS σε διαστημική λειτουργία λειτουργούσε μια χαρά. Το GPS είναι φτιαγμένο για να δίνει στίγμα, ο κόσμος να χαλάσει.
Το ύφος της δεν επιδεχόταν αμφισβήτηση. Όμως, ήταν μυστήριο. Και πού στο καλό βρίσκονταν, ώστε να ειδοποιήσουν για τον ερχομό τους; Η έκτακτη κατάσταση δυστυχώς δεν τους είχε αφήσει να επικοινωνήσουν με τη βάση.
Το φως δυνάμωνε. Τότε, σήκωσαν αργά το βλέμμα τους από τις άχρηστες συσκευές τους και κοίταξαν γύρω τους. Ο ουρανός είχε ένα πένθιμο γκρι χρώμα. Η άμμος δεν ήταν ακριβώς χρυσαφιά, αλλά είχε μία σταχτί απόχρωση. Ο αέρας δεν έφερνε άμμο, αλλά θανατερή πυρηνική στάχτη.
Ώστε οι ηλίθιοι το έκαναν τελικά. Κανείς δεν επρόκειτο να τους περιμένει. Όλα είχαν πάει στο βρόντο. Οι ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί* των εκρήξεων θα είχαν κάψει και τους γεωστατικούς δορυφόρους του Μαγγελάνου 3. Γι’ αυτό τα GPS σε επίγεια λειτουργία δεν έδειχναν τίποτα. Οι μακρινοί διαστημικοί σταθμοί, από την άλλη, συνέχιζαν να δίνουν σήμα στο ηλιακό σύστημα, όσο οι μπαταρίες τους κρατούσαν, παρατημένοι και ανεπηρέαστοι από το ηλεκτροστατικό σοκ, κουβαλώντας μέσα τους ανθρώπινες μούμιες, εσαεί.
Οι τρεις τελευταίοι μελλοθάνατοι της ανθρωπότητας άφησαν τα κάνιστρα να πέσουν στη μολυσμένη άμμο.
Στο μυαλό της Alex αντηχούσε ακόμη η τελευταία φράση της: Ο κόσμος να χαλάσει… Πόσο τραγικά είχε πέσει έξω. Κοίταξε μία τελευταία φορά το GPS και άρχισε να κλαίει.
[1] C είναι η ταχύτητα του φωτός
[2] Ακραιόφιλο (extremophile): Οργανισμός που καταφέρνει να επιβιώνει σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας ή πίεσης, ραδιενέργειας, χημικές, κτλ.
* Ειδικό σκεύος από γυαλί ή πλαστικό, στο οποίο αναπτύσσονται μικροοργανισμοί.
* Ηλεκτρομαγνητικός Παλμός (Electromagnetic Pulse – EMP): Ένα πολύ ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό κύμα που εκπέμπεται σε πυρηνικές εκρήξεις και μπορεί να καταστρέψει ευαίσθητα κυκλώματα και ηλεκτρονικές συσκευές.
- Καλημέρα και στους δυο, πέταξε αλαφιασμένα στους συντρόφους του. Σας έχω καλά και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι πως πλησιάζουμε στο σπίτι και ο υπολογιστής ανέλαβε ήδη τα δέοντα. Τα κακά νέα είναι ότι η έκτακτη ενεργοποίηση του συστήματος, όπως ακούτε και από αυτή την καταραμένη σειρήνα, δείχνει ότι κάτι πάνω στο σκάφος δεν πήγε και πολύ καλά. Αυτή τη στιγμή περνάμε τα δαχτυλίδια του Κρόνου. Είναι και το πρώτο ουράνιο σώμα που πλησιάζουμε, μετά την επίσκεψή μας στον Albemarle C743. Εάν πηγαίνουμε καλά, δεν πρέπει να έχουμε πάνω από 7 ώρες μέχρι τη Γη. Επομένως, Alex, κάνε ένα γενικό τσεκ στο σκάφος για να βρούμε τι στα κομμάτια πήγε στραβά. Δεν θα ήθελα φτάνοντας μετά από όλο αυτό το δρόμο να σκάσουμε σαν καρπούζια στην επιφάνεια της Γης.
- Έγινε κυβερνήτα ανταπάντησε η μηχανικός που καταλάβαινε το σκάφος, αλλά σχεδόν και καθετί μηχανικό, πιο καλά ίσως από τους ανθρώπους. Προχωράω σε έλεγχο συστημάτων.
Άρχισε να τρεκλίζει, μουδιασμένη ακόμη από τον κρυοΰπνο, πάνω στο δαιδαλώδη διάδρομο 9 που οδηγούσε στο μηχανοστάσιο. Οι άλλοι δυο πήραν το διάδρομο 3 για το πιλοτήριο. Φτάνοντας εκεί, ο κυβερνήτης του Beagle έριξε μία βιαστική ματιά στα όργανα. Δεν αποκάλυπταν και πολλά για το τι δεν δούλεψε και προκάλεσε όλο το σαματά.
- Ανυπομονώ να στείλω τα νέα, εάν οι επικοινωνίες δουλεύουν. Θα σκεφτεί κανείς τι είναι μερικές ώρες νωρίτερα, έπειτα από σαράντα ολόκληρα χρόνια; Όμως, 27 νέα ακραιόφιλα[2] που μάλλον λύνουν το πρόβλημα σίτισης των 22 δισεκατομμυρίων δεν είναι και λίγο πράγμα – έτσι δεν είναι Charlie; Ίσως μας ετοιμάσουν καμιά μεγάλη υποδοχή. Κλείσε όμως τώρα αυτόν το διαολεμένο συναγερμό για να σκεφτούμε με την ησυχία μας.
- Αμέσως καπετάνιε, έκανε ο βιολόγος και χώθηκε σε μία κόχη της κεντρικής κονσόλας.
Γύρισε δύο διακόπτες και ο ήχος σταμάτησε. Τα ολογραφικά συστήματα προβολής κατάστασης πτήσης όμως, χόρευαν με κόκκινα χρώματα μπροστά τους, δείχνοντας ότι το σκαρί δεν ήταν και στα καλύτερά του.
- Νιώθω ότι καταφέραμε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο μας και ίσως σώσαμε τους περισσότερους ανθρώπους από όλους μαζί τους ήρωες της ιστορίας. Εάν βέβαια σώσουμε τους εαυτούς μας πρώτα, είπε ο Charlie.
Όπως και να ‘χει το πράμα, ας περιμένουμε τη Alex κάνοντας ένα τσιγάρο. Θέλω να διώξω την αμμωνία και την πρωινή αναπνοή 20 ετών από το στόμα. Ο FitzRoy και ο Charlie άρχισαν τη γνωστή ιεροτελεστία κάθε ταξιδιώτη που επανέρχεται από ένα μακρύ κρυοΰπνο: Έστριψαν από ένα τσιγάρο με Νικοτινάλγη φερμένη από τον Πήγασο 1Κ, την καλύτερη από τους γνωστούς κόσμους.
Στο μεταξύ, η Alex, αφού με τη βοήθεια της E.L.I.Z.A., της τεχνητής νοημοσύνης του σκάφους, ολοκλήρωσε τον έλεγχο συστημάτων, προχωρούσε σε έναν γρήγορο οπτικό έλεγχο, όταν παρατήρησε κάτι που την έκανε να παγώσει: Μία τεράστια τρύπα, σαν από διαρροή οξέος, είχε ανοίξει στην οροφή του μηχανοστασίου και ό,τι την είχε δημιουργήσει έκανε τη δουλειά του πια σε μία κονσόλα. Τι ήταν όμως ακριβώς; Πάνω από το μηχανοστάσιο βρισκόταν το αμπάρι διατήρησης εξωγήινων δειγμάτων. Ανέβηκε τη σκάλα που οδηγούσε στο αμπάρι. Τα πάντα ήταν σκοτεινά. Έριξε τη δέσμη του φακού πάνω στα δείγματα και εκείνη τη στιγμή ήξερε ότι έπρεπε να ενημερώσει αμέσως τον καπετάνιο – ή μάλλον καλύτερα τον Charlie.
- Το δείγμα υπ. αριθμόν 22, είπε με κομμένη φωνή στους συντρόφους της. Αυτό μας έχει κάνει όλη τη ζημιά. Κάτι σαν διαρροή – Charlie μπορείς να τσεκάρεις αυτό το υγρό που συνέλεξα; Πρέπει να είναι κάποιο οξύ και διέρρεε από το κάνιστρο του δείγματος .
Έτρεξαν γοργά στο εργαστήριο. Το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μπήκε σε λειτουργία. Στη συνήθη μεγέθυνση αποκάλυψε το ακραιόφιλο που είχε την ικανότητα να μεταβολίζει πετρώματα ηφαιστειακής σύνθεσης και να παράγει υδατανθρακικές ενώσεις, που με απλή σχετικά επεξεργασία μπορούσαν να καταναλωθούν από τον άνθρωπο. Μία απεριόριστη πηγή τροφής. Αλλά δεν ήταν αυτό που ενδιέφερε τους δύο επιστήμονες τώρα. Τα δάκτυλα του Charlie πάλευαν με τις ρυθμίσεις του οργάνου. Ανέβασε την κλίμακα μεγέθυνσης επί δύο. Τίποτα. Στη συνέχεια 10 τάξεις μεγέθους, ψάχνοντας για ίχνη ουσιών. Και πάλι τίποτα. Μετά γύρισε το κουμπί σχεδόν στο τέρμα, λίγο πριν το ατομικό επίπεδο. Και αυτό που έδειξε η τρισδιάστατη προβολή, ήταν κάτι που δεν είχαν αντικρίσει ποτέ ξανά ανθρώπινα μάτια. Σε μεγέθυνση 100 τάξεις μεγέθους περισσότερη από όση χρειάζονταν για να παρατηρήσουν το ίδιο το ακραιόφιλο, φάνηκαν μικροί οργανισμοί, όμοιοι με φυσικές νανομηχανές, που ήδη κατέτρωγαν με μηχανικό τρόπο την επιφάνεια του ειδικού τρυβλίου*. Το δείγμα υπ. αριθμόν 22 δεν ήταν ένας και μοναδικός οργανισμός, όπως όλα τα αρχικά τεστ έδειξαν, αλλά ένα συμβιωτικό βακτήριο. Το υπερανθεκτικό κάνιστρο φαίνεται είχε δημιουργήσει συνθήκες στις οποίες δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει το ακραιόφιλο μεταβολίζοντας τις νανομηχανές και είχε επικρατήσει ο δεύτερος και τρομερός συμβιωτικός οργανισμός που κατέτρωγε κυριολεκτικά τα πάντα στο πέρασμά του. Αυτός δεν έπρεπε με τίποτα να φτάσει στην επιφάνεια της Γης. Έτρεξαν να μηνύσουν στο FitzRoy τα μαντάτα.
Η ομάδα έπρεπε πλέον να βρει λύση: Να σώσουν τις ζωές τους, όσα δείγματα μπορούσαν, εκτός βεβαίως από το διαβόητο δείγμα υπ. αριθμόν 22 και την ανθρωπότητα. Δεν τους έμεναν και πολλές ώρες ακόμη. Ο Μαγγελάνος 3, το GPS του σκάφους, ήδη είχε σήμα από 11 διαστημικούς σταθμούς και τους έδειχνε ότι απείχαν με την τρέχουσα ταχύτητα, μόλις 140 λεπτά από τη Γη. Τότε, ο καπετάνιος πήρε μία στρατηγική απόφαση. Ενημέρωσε τους άλλους δύο. Θα απενεργοποιούσαν τα ιοντικά φρένα. Θα άφηναν το σκάφος στην παρούσα ταχύτητα και με μία κίνηση σφεντόνας γύρω από τη Γη θα έστελναν το σκάφος κατευθείαν στον Ήλιο.
Η Alex ήδη έκανε τις απαραίτητες διορθώσεις. Οι άλλοι δύο πήγαν και πήραν με προσοχή από το αμπάρι δειγμάτων επτά δείγματα που έδειχναν να είναι καθαρά από τη μόλυνση. Ίσως έθεταν σε κίνδυνο σχεδόν κάθε κατασκευή στη Γη, αλλά τα οφέλη ήταν τεράστια. Στον πλανήτη, εδώ και πολλές δεκαετίες, μαίνονταν τρομερές εστίες σύγκρουσης με αφορμή τους φυσικούς πόρους. Η Γη δεν μπορούσε να θρέψει με αειφόρο τρόπο πάνω από έξι δισεκατομμύρια και οι άπληστοι κάτοικοί της, σαν μία τρομακτική μούχλα, είχαν ξεπεράσει αυτό το νούμερο κατά τέσσερις φορές σχεδόν. Ήταν άγνωστο τι θα ακολουθούσε.
- Είμαστε έτοιμοι, φώναξε η Alex.
- Εντάξει παιδιά, είπε ο FitzRoy. Καλύτερα να μπούμε τώρα. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει το εξωτερικό κέλυφος.
Ο Charlie ήδη είχε ρυθμίσει το χρόνο απελευθέρωσης των ακάτων διάσωσης. Σε καθεμιά μπήκε και ένα μέλος του πληρώματος, αφού μοίρασαν καλού κακού τα κάνιστρα δειγμάτων μεταξύ τους.
Τα υπόλοιπα 78 λεπτά κύλησαν με αγωνία. Ξαφνικά, οι μηχανισμοί απελευθέρωσης πυροδοτήθηκαν και οι τρεις άκατοι απελευθερώθηκαν πάνω από το υπέροχο γαλάζιο της Γης, ενώ το Beagle συνέχιζε την αυτοκαταστροφική τροχιά του γύρω από τον πλανήτη και τέρμα τον Ήλιο. Δεν το ήξεραν, αλλά και οι τρεις, σχεδόν ταυτόχρονα, ψιθύρισαν ένα πικρό αντίο στο σκάφος που γαλήνια τους αποχαιρετούσε στο μαύρο του διαστήματος.
Οι άκατοι δεν άργησαν να πλησιάσουν την επιφάνεια. Ο κυβερνήτης, από τη θυρίδα της δικής του έριξε μία τελευταία κλεφτή ματιά, ώστε να γνωρίζει πού στο καλό θα προσγειώνονταν ή προσθαλασσώνονταν. Μπόρεσε να αναγνωρίσει τη δυτική Σαχάρα, όπου ξημέρωνε σε λίγο. Ήξερε όμως, ότι όπου σχεδόν και να ήταν, οι δυνάμεις της Αμερικανικής Ομοσπονδίας θα τους έσωζαν.
Τα αλεξίπτωτα βγήκαν, μειώνοντας την ταχύτητά τους και οι άκατοι άγγιξαν απαλά την άμμο της ερήμου, όπως πράγματι είχε υπολογίσει ο κυβερνήτης. Άνοιξαν τις θυρίδες τους και μέσα στο σκοτάδι, με τη βοήθεια του αμυδρού φωτισμού των θαλαμίσκων και των φλας εντοπισμού, πήδηξαν στην επιφάνεια της μητέρας Γης, συγκινημένοι μετά από 40 τόσα χρόνια στο διάστημα. Ένα πολύ ψυχρό αεράκι φυσούσε φέρνοντας στα πρόσωπά τους κόκκους άμμου.
Μα πού βρίσκονταν ακριβώς; Ο FitzRoy έβγαλε το δικό του GPS που θα πρέπει να είχε μπει σε γήινη λειτουργία, λαμβάνοντας πλέον σήμα μόνο από τους δορυφόρους. Καμία ένδειξη. Το καταραμένο μηχάνημα βρήκε την ώρα να χαλάσει, σκέφτηκε. Ρώτησε τους άλλους δύο:
- Τι γράφουν τα δικά σας GPS; Το δικό μου τα ’παιξε.
Ο Charlie και η Alex έλεγξαν τα δικά τους. Καμία ένδειξη, επίσης. Μα πώς στο καλό μπορεί να συμβαίνει αυτό; θύμωσαν και αναρωτήθηκαν.
- Μήπως άλλαξαν τα συστήματα; ρώτησε ο καπετάνιος.
- Αδύνατον, του απάντησε η Alex. Είναι αναδρομικά συμβατά ακόμη από το Μαγγελάνο 1 και υπάρχει ειδική συνθήκη των τριών Ομοσπονδιών, Αμερικανικής, Ευρω-ρωσικής και Κινεζο-ασιατικής για αυτό το λόγο. Κι έπειτα, όπως θυμάστε πολύ καλά, στο σκάφος, το GPS σε διαστημική λειτουργία λειτουργούσε μια χαρά. Το GPS είναι φτιαγμένο για να δίνει στίγμα, ο κόσμος να χαλάσει.
Το ύφος της δεν επιδεχόταν αμφισβήτηση. Όμως, ήταν μυστήριο. Και πού στο καλό βρίσκονταν, ώστε να ειδοποιήσουν για τον ερχομό τους; Η έκτακτη κατάσταση δυστυχώς δεν τους είχε αφήσει να επικοινωνήσουν με τη βάση.
Το φως δυνάμωνε. Τότε, σήκωσαν αργά το βλέμμα τους από τις άχρηστες συσκευές τους και κοίταξαν γύρω τους. Ο ουρανός είχε ένα πένθιμο γκρι χρώμα. Η άμμος δεν ήταν ακριβώς χρυσαφιά, αλλά είχε μία σταχτί απόχρωση. Ο αέρας δεν έφερνε άμμο, αλλά θανατερή πυρηνική στάχτη.
Ώστε οι ηλίθιοι το έκαναν τελικά. Κανείς δεν επρόκειτο να τους περιμένει. Όλα είχαν πάει στο βρόντο. Οι ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί* των εκρήξεων θα είχαν κάψει και τους γεωστατικούς δορυφόρους του Μαγγελάνου 3. Γι’ αυτό τα GPS σε επίγεια λειτουργία δεν έδειχναν τίποτα. Οι μακρινοί διαστημικοί σταθμοί, από την άλλη, συνέχιζαν να δίνουν σήμα στο ηλιακό σύστημα, όσο οι μπαταρίες τους κρατούσαν, παρατημένοι και ανεπηρέαστοι από το ηλεκτροστατικό σοκ, κουβαλώντας μέσα τους ανθρώπινες μούμιες, εσαεί.
Οι τρεις τελευταίοι μελλοθάνατοι της ανθρωπότητας άφησαν τα κάνιστρα να πέσουν στη μολυσμένη άμμο.
Στο μυαλό της Alex αντηχούσε ακόμη η τελευταία φράση της: Ο κόσμος να χαλάσει… Πόσο τραγικά είχε πέσει έξω. Κοίταξε μία τελευταία φορά το GPS και άρχισε να κλαίει.
[1] C είναι η ταχύτητα του φωτός
[2] Ακραιόφιλο (extremophile): Οργανισμός που καταφέρνει να επιβιώνει σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας ή πίεσης, ραδιενέργειας, χημικές, κτλ.
* Ειδικό σκεύος από γυαλί ή πλαστικό, στο οποίο αναπτύσσονται μικροοργανισμοί.
* Ηλεκτρομαγνητικός Παλμός (Electromagnetic Pulse – EMP): Ένα πολύ ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό κύμα που εκπέμπεται σε πυρηνικές εκρήξεις και μπορεί να καταστρέψει ευαίσθητα κυκλώματα και ηλεκτρονικές συσκευές.
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο...
Το καλό μου ρολογάκι Citizen Aquamount με 3 αισθητήρες (ύψος, βάθος, θερμοκρασία). Σούπερ, σε σούπερ τιμή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
