Εγώ και το διαδίκτυο

Το διαδίκτυο (δ) στη δική μου ζωή μπήκε σχετικά νωρίς, από το 1992. Το θεώρησα εκπληκτικό και σχεδόν απίστευτο τότε το ότι μηχανές σαν το gopher «πήγαιναν» σε χιλιάδες server και σου έφερναν κομμάτια πληροφορίας που τους παράγγελνες. Εννοείται ότι οι ταχύτητες και το πλήθος των πληροφοριών τότε ήταν ασύγκριτα λιγότερα σε σχέση με σήμερα. Ο χώρος αυτός ο ηλεκτρονικός μου φάνηκε ξαφνικά τότε άπειρος και ίσως απειλητικός. Είχα μόλις διαβάσει τον Κυβερνομάντη αλλά δεν περίμενα να δω σε μία (μονόχρωμη τότε) οθόνη τον προάγγελο του «ηλεκτροσύμπαντος».

Σταδιακά, άρχισα να χρησιμοποιώ περισσότερο το δ παρά να αξιολογώ και να ζυγίζω το τεχνικό κομμάτι του. Ο χώρος δεν μίκρυνε, μάλλον μεγάλωσε, αλλά η γνώση του τον έκανε λιγότερο απειλητικό και φαντασιακά πιο μικρό κατά συνέπεια.

Κανείς πρέπει να είναι ενήμερος ωστόσο για το πόσο εύκολα κι απλά μπορεί να την πατήσει αναφορικά με την εγκυρότητα και αξιοπιστία των προσφερόμενων πληροφοριών, μα αυτό δεν συμβαίνει ούτως ή άλλως παντού; Εκτιμώ ότι ο μόνος τρόπος να αναπτυχθεί η κριτική ικανότητα και τα φίλτρα του χρήστη είναι η μεγιστοποίηση της χρήσης - κι ας την πατήσει μερικές φορές - ώστε να αποκτήσει εμπειρία. Όσοι λόγω τεχνο-φόβου ή λοιπών επιφυλάξεων απέφυγαν τη χρήση του δ είναι σήμερα και οι λιγότερο ικανοί να σταχυολογήσουν όσα τους φέρνει το Google, να διαβάσουν γοργά ένα άρθρο, να αποφύγουν το copy-paste που ξαφνικά πολλοί σαν παιδάκια που ανακάλυψαν τα σπίρτα έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν σε ανησυχητικά μεγάλο βαθμό.