Επιχείρηση «Σωτηρία», υπό εμού

Ένας συριστικός ήχος διαπέρασε τα τοιχώματα του κρυογονικού θαλάμου, στην καρδιά του «HMS Beagle», κλάσης Cherokee, καθώς ο κεντρικός υπολογιστής ενεργοποιούσε εκτάκτως τη διαδικασία επαναφοράς πληρώματος. Μετά από δύο δεκαετίες σε ταχύτητα c 99%[1], οι φωτονικές μηχανές έπαψαν να λειτουργούν και τα ιοντικά φρένα ωθούσαν τεράστιους πίδακες ιόντων, ώστε το σκάφος να προσεγγίσει ομαλά το ηλιακό σύστημα και κατόπιν τη μητέρα Γη. Ο κυβερνήτης FitzRoy, ένας γερόλυκος του διαστήματος, έβηξε ξερά – σιχαινόταν τη γεύση της αμμωνίας που μερικά καταραμένα βακτήρια, καταφέρνοντας να διατηρούν ελάχιστο μεταβολισμό ακόμη και στον κρυοΰπνο, άφηναν στο στόμα. Βγήκε από την κάψουλά του με αργές κινήσεις προσπαθώντας να συνέλθει και παρακολουθώντας εναγωνίως τις άλλες δύο κάψουλες, αυτή του βιολόγου Charlie, ενός διδάκτορα του τμήματος εξωβιολογίας του ΜΙΤ και της νεαρής μηχανικού Alex να ακολουθούν την ίδια διεργασία.
- Καλημέρα και στους δυο, πέταξε αλαφιασμένα στους συντρόφους του. Σας έχω καλά και κακά νέα. Τα καλά νέα είναι πως πλησιάζουμε στο σπίτι και ο υπολογιστής ανέλαβε ήδη τα δέοντα. Τα κακά νέα είναι ότι η έκτακτη ενεργοποίηση του συστήματος, όπως ακούτε και από αυτή την καταραμένη σειρήνα, δείχνει ότι κάτι πάνω στο σκάφος δεν πήγε και πολύ καλά. Αυτή τη στιγμή περνάμε τα δαχτυλίδια του Κρόνου. Είναι και το πρώτο ουράνιο σώμα που πλησιάζουμε, μετά την επίσκεψή μας στον Albemarle C743. Εάν πηγαίνουμε καλά, δεν πρέπει να έχουμε πάνω από 7 ώρες μέχρι τη Γη. Επομένως, Alex, κάνε ένα γενικό τσεκ στο σκάφος για να βρούμε τι στα κομμάτια πήγε στραβά. Δεν θα ήθελα φτάνοντας μετά από όλο αυτό το δρόμο να σκάσουμε σαν καρπούζια στην επιφάνεια της Γης.
- Έγινε κυβερνήτα ανταπάντησε η μηχανικός που καταλάβαινε το σκάφος, αλλά σχεδόν και καθετί μηχανικό, πιο καλά ίσως από τους ανθρώπους. Προχωράω σε έλεγχο συστημάτων.
Άρχισε να τρεκλίζει, μουδιασμένη ακόμη από τον κρυοΰπνο, πάνω στο δαιδαλώδη διάδρομο 9 που οδηγούσε στο μηχανοστάσιο. Οι άλλοι δυο πήραν το διάδρομο 3 για το πιλοτήριο. Φτάνοντας εκεί, ο κυβερνήτης του Beagle έριξε μία βιαστική ματιά στα όργανα. Δεν αποκάλυπταν και πολλά για το τι δεν δούλεψε και προκάλεσε όλο το σαματά.
- Ανυπομονώ να στείλω τα νέα, εάν οι επικοινωνίες δουλεύουν. Θα σκεφτεί κανείς τι είναι μερικές ώρες νωρίτερα, έπειτα από σαράντα ολόκληρα χρόνια; Όμως, 27 νέα ακραιόφιλα[2] που μάλλον λύνουν το πρόβλημα σίτισης των 22 δισεκατομμυρίων δεν είναι και λίγο πράγμα – έτσι δεν είναι Charlie; Ίσως μας ετοιμάσουν καμιά μεγάλη υποδοχή. Κλείσε όμως τώρα αυτόν το διαολεμένο συναγερμό για να σκεφτούμε με την ησυχία μας.
- Αμέσως καπετάνιε, έκανε ο βιολόγος και χώθηκε σε μία κόχη της κεντρικής κονσόλας.
Γύρισε δύο διακόπτες και ο ήχος σταμάτησε. Τα ολογραφικά συστήματα προβολής κατάστασης πτήσης όμως, χόρευαν με κόκκινα χρώματα μπροστά τους, δείχνοντας ότι το σκαρί δεν ήταν και στα καλύτερά του.
- Νιώθω ότι καταφέραμε το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο μας και ίσως σώσαμε τους περισσότερους ανθρώπους από όλους μαζί τους ήρωες της ιστορίας. Εάν βέβαια σώσουμε τους εαυτούς μας πρώτα, είπε ο Charlie.
Όπως και να ‘χει το πράμα, ας περιμένουμε τη Alex κάνοντας ένα τσιγάρο. Θέλω να διώξω την αμμωνία και την πρωινή αναπνοή 20 ετών από το στόμα. Ο FitzRoy και ο Charlie άρχισαν τη γνωστή ιεροτελεστία κάθε ταξιδιώτη που επανέρχεται από ένα μακρύ κρυοΰπνο: Έστριψαν από ένα τσιγάρο με Νικοτινάλγη φερμένη από τον Πήγασο 1Κ, την καλύτερη από τους γνωστούς κόσμους.
Στο μεταξύ, η Alex, αφού με τη βοήθεια της E.L.I.Z.A., της τεχνητής νοημοσύνης του σκάφους, ολοκλήρωσε τον έλεγχο συστημάτων, προχωρούσε σε έναν γρήγορο οπτικό έλεγχο, όταν παρατήρησε κάτι που την έκανε να παγώσει: Μία τεράστια τρύπα, σαν από διαρροή οξέος, είχε ανοίξει στην οροφή του μηχανοστασίου και ό,τι την είχε δημιουργήσει έκανε τη δουλειά του πια σε μία κονσόλα. Τι ήταν όμως ακριβώς; Πάνω από το μηχανοστάσιο βρισκόταν το αμπάρι διατήρησης εξωγήινων δειγμάτων. Ανέβηκε τη σκάλα που οδηγούσε στο αμπάρι. Τα πάντα ήταν σκοτεινά. Έριξε τη δέσμη του φακού πάνω στα δείγματα και εκείνη τη στιγμή ήξερε ότι έπρεπε να ενημερώσει αμέσως τον καπετάνιο – ή μάλλον καλύτερα τον Charlie.
- Το δείγμα υπ. αριθμόν 22, είπε με κομμένη φωνή στους συντρόφους της. Αυτό μας έχει κάνει όλη τη ζημιά. Κάτι σαν διαρροή – Charlie μπορείς να τσεκάρεις αυτό το υγρό που συνέλεξα; Πρέπει να είναι κάποιο οξύ και διέρρεε από το κάνιστρο του δείγματος .
Έτρεξαν γοργά στο εργαστήριο. Το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο μπήκε σε λειτουργία. Στη συνήθη μεγέθυνση αποκάλυψε το ακραιόφιλο που είχε την ικανότητα να μεταβολίζει πετρώματα ηφαιστειακής σύνθεσης και να παράγει υδατανθρακικές ενώσεις, που με απλή σχετικά επεξεργασία μπορούσαν να καταναλωθούν από τον άνθρωπο. Μία απεριόριστη πηγή τροφής. Αλλά δεν ήταν αυτό που ενδιέφερε τους δύο επιστήμονες τώρα. Τα δάκτυλα του Charlie πάλευαν με τις ρυθμίσεις του οργάνου. Ανέβασε την κλίμακα μεγέθυνσης επί δύο. Τίποτα. Στη συνέχεια 10 τάξεις μεγέθους, ψάχνοντας για ίχνη ουσιών. Και πάλι τίποτα. Μετά γύρισε το κουμπί σχεδόν στο τέρμα, λίγο πριν το ατομικό επίπεδο. Και αυτό που έδειξε η τρισδιάστατη προβολή, ήταν κάτι που δεν είχαν αντικρίσει ποτέ ξανά ανθρώπινα μάτια. Σε μεγέθυνση 100 τάξεις μεγέθους περισσότερη από όση χρειάζονταν για να παρατηρήσουν το ίδιο το ακραιόφιλο, φάνηκαν μικροί οργανισμοί, όμοιοι με φυσικές νανομηχανές, που ήδη κατέτρωγαν με μηχανικό τρόπο την επιφάνεια του ειδικού τρυβλίου*. Το δείγμα υπ. αριθμόν 22 δεν ήταν ένας και μοναδικός οργανισμός, όπως όλα τα αρχικά τεστ έδειξαν, αλλά ένα συμβιωτικό βακτήριο. Το υπερανθεκτικό κάνιστρο φαίνεται είχε δημιουργήσει συνθήκες στις οποίες δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει το ακραιόφιλο μεταβολίζοντας τις νανομηχανές και είχε επικρατήσει ο δεύτερος και τρομερός συμβιωτικός οργανισμός που κατέτρωγε κυριολεκτικά τα πάντα στο πέρασμά του. Αυτός δεν έπρεπε με τίποτα να φτάσει στην επιφάνεια της Γης. Έτρεξαν να μηνύσουν στο FitzRoy τα μαντάτα.
Η ομάδα έπρεπε πλέον να βρει λύση: Να σώσουν τις ζωές τους, όσα δείγματα μπορούσαν, εκτός βεβαίως από το διαβόητο δείγμα υπ. αριθμόν 22 και την ανθρωπότητα. Δεν τους έμεναν και πολλές ώρες ακόμη. Ο Μαγγελάνος 3, το GPS του σκάφους, ήδη είχε σήμα από 11 διαστημικούς σταθμούς και τους έδειχνε ότι απείχαν με την τρέχουσα ταχύτητα, μόλις 140 λεπτά από τη Γη. Τότε, ο καπετάνιος πήρε μία στρατηγική απόφαση. Ενημέρωσε τους άλλους δύο. Θα απενεργοποιούσαν τα ιοντικά φρένα. Θα άφηναν το σκάφος στην παρούσα ταχύτητα και με μία κίνηση σφεντόνας γύρω από τη Γη θα έστελναν το σκάφος κατευθείαν στον Ήλιο.
Η Alex ήδη έκανε τις απαραίτητες διορθώσεις. Οι άλλοι δύο πήγαν και πήραν με προσοχή από το αμπάρι δειγμάτων επτά δείγματα που έδειχναν να είναι καθαρά από τη μόλυνση. Ίσως έθεταν σε κίνδυνο σχεδόν κάθε κατασκευή στη Γη, αλλά τα οφέλη ήταν τεράστια. Στον πλανήτη, εδώ και πολλές δεκαετίες, μαίνονταν τρομερές εστίες σύγκρουσης με αφορμή τους φυσικούς πόρους. Η Γη δεν μπορούσε να θρέψει με αειφόρο τρόπο πάνω από έξι δισεκατομμύρια και οι άπληστοι κάτοικοί της, σαν μία τρομακτική μούχλα, είχαν ξεπεράσει αυτό το νούμερο κατά τέσσερις φορές σχεδόν. Ήταν άγνωστο τι θα ακολουθούσε.
- Είμαστε έτοιμοι, φώναξε η Alex.
- Εντάξει παιδιά, είπε ο FitzRoy. Καλύτερα να μπούμε τώρα. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει το εξωτερικό κέλυφος.
Ο Charlie ήδη είχε ρυθμίσει το χρόνο απελευθέρωσης των ακάτων διάσωσης. Σε καθεμιά μπήκε και ένα μέλος του πληρώματος, αφού μοίρασαν καλού κακού τα κάνιστρα δειγμάτων μεταξύ τους.
Τα υπόλοιπα 78 λεπτά κύλησαν με αγωνία. Ξαφνικά, οι μηχανισμοί απελευθέρωσης πυροδοτήθηκαν και οι τρεις άκατοι απελευθερώθηκαν πάνω από το υπέροχο γαλάζιο της Γης, ενώ το Beagle συνέχιζε την αυτοκαταστροφική τροχιά του γύρω από τον πλανήτη και τέρμα τον Ήλιο. Δεν το ήξεραν, αλλά και οι τρεις, σχεδόν ταυτόχρονα, ψιθύρισαν ένα πικρό αντίο στο σκάφος που γαλήνια τους αποχαιρετούσε στο μαύρο του διαστήματος.
Οι άκατοι δεν άργησαν να πλησιάσουν την επιφάνεια. Ο κυβερνήτης, από τη θυρίδα της δικής του έριξε μία τελευταία κλεφτή ματιά, ώστε να γνωρίζει πού στο καλό θα προσγειώνονταν ή προσθαλασσώνονταν. Μπόρεσε να αναγνωρίσει τη δυτική Σαχάρα, όπου ξημέρωνε σε λίγο. Ήξερε όμως, ότι όπου σχεδόν και να ήταν, οι δυνάμεις της Αμερικανικής Ομοσπονδίας θα τους έσωζαν.
Τα αλεξίπτωτα βγήκαν, μειώνοντας την ταχύτητά τους και οι άκατοι άγγιξαν απαλά την άμμο της ερήμου, όπως πράγματι είχε υπολογίσει ο κυβερνήτης. Άνοιξαν τις θυρίδες τους και μέσα στο σκοτάδι, με τη βοήθεια του αμυδρού φωτισμού των θαλαμίσκων και των φλας εντοπισμού, πήδηξαν στην επιφάνεια της μητέρας Γης, συγκινημένοι μετά από 40 τόσα χρόνια στο διάστημα. Ένα πολύ ψυχρό αεράκι φυσούσε φέρνοντας στα πρόσωπά τους κόκκους άμμου.
Μα πού βρίσκονταν ακριβώς; Ο FitzRoy έβγαλε το δικό του GPS που θα πρέπει να είχε μπει σε γήινη λειτουργία, λαμβάνοντας πλέον σήμα μόνο από τους δορυφόρους. Καμία ένδειξη. Το καταραμένο μηχάνημα βρήκε την ώρα να χαλάσει, σκέφτηκε. Ρώτησε τους άλλους δύο:
- Τι γράφουν τα δικά σας GPS; Το δικό μου τα ’παιξε.
Ο Charlie και η Alex έλεγξαν τα δικά τους. Καμία ένδειξη, επίσης. Μα πώς στο καλό μπορεί να συμβαίνει αυτό; θύμωσαν και αναρωτήθηκαν.
- Μήπως άλλαξαν τα συστήματα; ρώτησε ο καπετάνιος.
- Αδύνατον, του απάντησε η Alex. Είναι αναδρομικά συμβατά ακόμη από το Μαγγελάνο 1 και υπάρχει ειδική συνθήκη των τριών Ομοσπονδιών, Αμερικανικής, Ευρω-ρωσικής και Κινεζο-ασιατικής για αυτό το λόγο. Κι έπειτα, όπως θυμάστε πολύ καλά, στο σκάφος, το GPS σε διαστημική λειτουργία λειτουργούσε μια χαρά. Το GPS είναι φτιαγμένο για να δίνει στίγμα, ο κόσμος να χαλάσει.
Το ύφος της δεν επιδεχόταν αμφισβήτηση. Όμως, ήταν μυστήριο. Και πού στο καλό βρίσκονταν, ώστε να ειδοποιήσουν για τον ερχομό τους; Η έκτακτη κατάσταση δυστυχώς δεν τους είχε αφήσει να επικοινωνήσουν με τη βάση.
Το φως δυνάμωνε. Τότε, σήκωσαν αργά το βλέμμα τους από τις άχρηστες συσκευές τους και κοίταξαν γύρω τους. Ο ουρανός είχε ένα πένθιμο γκρι χρώμα. Η άμμος δεν ήταν ακριβώς χρυσαφιά, αλλά είχε μία σταχτί απόχρωση. Ο αέρας δεν έφερνε άμμο, αλλά θανατερή πυρηνική στάχτη.
Ώστε οι ηλίθιοι το έκαναν τελικά. Κανείς δεν επρόκειτο να τους περιμένει. Όλα είχαν πάει στο βρόντο. Οι ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί* των εκρήξεων θα είχαν κάψει και τους γεωστατικούς δορυφόρους του Μαγγελάνου 3. Γι’ αυτό τα GPS σε επίγεια λειτουργία δεν έδειχναν τίποτα. Οι μακρινοί διαστημικοί σταθμοί, από την άλλη, συνέχιζαν να δίνουν σήμα στο ηλιακό σύστημα, όσο οι μπαταρίες τους κρατούσαν, παρατημένοι και ανεπηρέαστοι από το ηλεκτροστατικό σοκ, κουβαλώντας μέσα τους ανθρώπινες μούμιες, εσαεί.
Οι τρεις τελευταίοι μελλοθάνατοι της ανθρωπότητας άφησαν τα κάνιστρα να πέσουν στη μολυσμένη άμμο.
Στο μυαλό της Alex αντηχούσε ακόμη η τελευταία φράση της: Ο κόσμος να χαλάσει… Πόσο τραγικά είχε πέσει έξω. Κοίταξε μία τελευταία φορά το GPS και άρχισε να κλαίει.
[1] C είναι η ταχύτητα του φωτός
[2] Ακραιόφιλο (extremophile): Οργανισμός που καταφέρνει να επιβιώνει σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας ή πίεσης, ραδιενέργειας, χημικές, κτλ.
* Ειδικό σκεύος από γυαλί ή πλαστικό, στο οποίο αναπτύσσονται μικροοργανισμοί.
* Ηλεκτρομαγνητικός Παλμός (Electromagnetic Pulse – EMP): Ένα πολύ ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό κύμα που εκπέμπεται σε πυρηνικές εκρήξεις και μπορεί να καταστρέψει ευαίσθητα κυκλώματα και ηλεκτρονικές συσκευές.