Η αρχή
Το 1966, οι Stan Lee και Jack Kirby δημιούργησαν τον Silver Surfer. Στο τεύχος των Φανταστικών Τεσσάρων (Fantastic Four) υπ. αριθμ. 48, ο κόσμος γνώρισε τον Galactus, Αυτόν που Καταβροχθίζει Κόσμους (Devourer of Worlds), και τον κήρυκά του τον Silver Surfer. Στην πρώτη ιστορία, ο Silver Surfer έρχεται στον πλανήτη Γη για να προαναγγείλει την άφιξη του αφέντη του, του Galactus. Αλλά μέχρι το τέλος της τριλογίας αυτών των πρώτων τευχών, υπό τον τίτλο «Ο Ερχομός του Galactus», ο Silver Surfer ερωτεύεται μία νεαρή κοπέλα με το όνομα Alicia Masters. Ο Silver Surfer προδίδει τον Galactus, ώστε να σώσει ίσως τη Γη. Αλλά με τι κόστος; Την ελευθερία του. Ο Galactus τιμωρεί την προδοσία του Silver Surfer περιβάλλοντας τη Γη με ένα φράγμα, που εμποδίζει μόνο τον Silver Surfer να εγκαταλείψει τον πλανήτη.
Η πρώτη εμφάνιση του Silver Surfer to 1966.
Η συνέχεια της ιστορίας του Silver Surfer
Οι αναγνώστες λάτρεψαν τον Silver Surfer. Μέσα στους επόμενους μήνες, ο Silver Surfer εμφανίστηκε σε αρκετά άλλα περιοδικά, μέχρι που απέκτησε το δικό του, το 1968, από τους Stan Lee and John Buscema. Εκεί παρουσιάζεται όλη η ιστορία του. Στο Silver Surfer υπ. αριθμ. 1 αποκαλύπτεται ότι ο Silver Surfer είναι από ένα μακρινό πλανήτη που λέγεται Zenn-La. Κανείς δεν είναι ασημί στον Zenn-La ή έχει τις ιδιότητες του Silver Surfer. Αλλά όταν η κοινωνία του Zenn-La που δεν ήταν συνηθισμένη στη βία ή στον πόλεμο δέχεται εισβολή από τον πανίσχυρο Galactus, μόνο ένας άνθρωπος όρθωσε το ανάστημα του για να τους σώσει, ο νεαρός Norrin Radd. Ο Norrin Radd δέχτηκε να γίνει βοηθός του Galactus, με ανταμοιβή τη σωτηρία του Zenn-La. Ο Galactus συμφώνησε και μετέφερε το νεαρό Ζενλαβιανό μέσα σε ένα Γήινο, το Silver Surfer. Ο Silver Surfer άφησε την αγαπημένη του Shalla-Bal στη Γη και άρχισε να ψάχνει γαλαξιακά μονοπάτια από τα οποία θα μπορούσε να τραφεί ο Galactus. Τώρα, άγνωστο μετά από πόσα χρόνια, δεκαετίες ή αιώνες ο Silver Surfer εξορίστηκε και πάλι στη Γη.
Ο Mefisto
Στο τεύχος υπ. αριθμ. 3 συνάντησε έναν από τους πιο διαβολικούς χαρακτήρες που εμφανίστηκαν σε κόμικς, τον Mefisto, ο οποίος ήθελε την ψυχή του. Και από τότε θα ήταν ο πιο θανάσιμος εχθρός του Silver Surfer. Εκεί διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο φιλειρηνικοί όσο νόμιζε. Ανακάλυψε τη βία, το κακό, την αλαζονεία στον άνθρωπο. Τόσο πολύ μάλιστα που θύμωσε και το ίδιο συνέβη και με τους θαυμαστές. Οι θαυμαστές δεν ήταν τόσο εξοικειωμένοι με τέτοιες ιστορίες.
Το τέλος (;)
Η δημοτικότητα του Silver Surfer δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο όταν πρωτοεμφανίστηκε. Οι θαυμαστές τον ήθελαν πίσω ως υποστηρικτικό χαρακτήρα, και αυτό πήραν. Ο Silver Surfer δεν θα είχε το δικό του περιοδικό ως τα 1982, με ένα μόνο τεύχος των Stan Lee and John Byrne και μετά, το 1987 με μία νέα σειρά γραμμένη από τον Steve Englehart.
Ο Silver Surfer είχε επίσης τα δικά του κινούμενα σχέδια, σε μία σειρά που ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 1998 και διεκόπη πρόωρα, στο 13ο επεισόδιο, λόγω διαφωνιών μεταξύ της Marvel Comics και της Saban. Ωστόσο, αυτά τα 13 επεισόδια έφεραν νέους θαυμαστές και η εταιρία Toy Biz σχεδιάζει μία σειρά παιχνιδιών Silver Surfer, παρά το τέλος της σειράς.
Ο μεταφυσικός συμβολισμός: Η δουλειά του Jack Kirby
Ο Jack Kirby, που είναι γενικώς παραδεκτό ότι αποτελεί τον πιο γόνιμο και δυναμικό σκιτσογράφο όλων των εποχών, ερωτήθη κάποτε πως του ήρθε η ιδέα για έναν από τους πιο ασυνήθιστους χαρακτήρες.
«Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να βρω κάτι καινούργιο. Δεν μπορούσα να βασίζομαι στους γκάνγκστερ για πάντα. Και, για κάποιο λόγο ανέτρεξα στη Βίβλο, και μου ήρθε η ιδέα για τον Galactus. Και βρισκόμουνα μπροστά σε αυτή την τρομερή φιγούρα, που την γνώριζα πολύ καλά, γιατί τον ένιωθα όλη μου τη ζωή, και ήξερα με σιγουριά πως δεν θα μπορούσα να τον χειριστώ όπως χειριζόμουν οιονδήποτε άλλον θνητό χαρακτήρα.
»Και θυμάμαι στην πρώτη μου ιστορία έπρεπε να απεμπλακώ για να δώσω μία λύση... φυσικά ο Silver Surfer είναι ο έκπτωτος άγγελος: Όταν ο Galactus τον εκτόπισε στη Γη, αυτός έμεινε εκεί και αυτή ήταν η αρχή της περιπέτειάς του.
»Ήταν οι πρώτοι θεοί στα κόμικς, και έτσι άρχισα να σκέπτομαι αυτές τις ιστορίες. Άρχισα να ερωτώ... όλους τους άλλους, άλλες κοινωνίες, όλες είχαν τους θεούς τους, αλλά ποιοι ήταν οι δικοί μας; Ποια ήταν η θέση της δικής μας κοινωνίας, και ποιες ήταν οι μυθικές μας φιγούρες;»
(J. Kirby, συνέντευξη στο κανάλι Sci-fi, 1989)
Άλλοι συμβολισμοί: Ο Silver Surfer και η ψυχή
Σύμφωνα με ορισμένους αρχαίους μύθους, η ψυχή του ανθρώπου είναι προσδεδεμένη στο ανθρώπινο σώμα με μια ασημένια κλωστή, που την αγκυρώνει στη σάρκα. Με ένα παρόμοιο τρόπο, ο Silver Surfer φυλακίστηκε στη Γη από τον Galactus, ως τιμωρία επειδή αψήφησε τη θεότητα που κατέτρωγε ολόκληρους κόσμους, όταν ο τελευταίος άρχισε να έχει βλέψεις για τη Γη.
Ο Silver Surfer αρχικά είναι διαποτισμένος με βαθιά αφέλεια, λόγω της οποίας σύντομα τον εκμεταλλεύονται οι άνθρωποι. Η δύναμή του του επιτρέπει να δαμάσει τις κοσμικές δυνάμεις, αλλά χρησιμοποιείται πάντα με διακριτικότητα και ευγένεια. Μπαίνοντας σε μία ιστορία των Φανταστικών Τεσσάρων (οι οποίοι αντιπροσώπευαν τις τέσσερις φύσεις του ανθρώπου: τη σωματική, την πνευματική, τη συναισθηματική και την μεταφυσική ή κατά άλλους και σε ένα άλλο επίπεδο, τη φωτιά, τον άνεμο, τη γη και το νερό) ο Silver Surfer αμέσως προσήλκυσε το ενδιαφέρον μεταξύ θαυμαστών και μαζικών μέσων.
Δύο τεύχη των «Φανταστικών Τεσσάρων» με τον Silver Surfer.
Στην πρώτη του επαφή με άνθρωπο, του δίνεται κάποια τροφή, και αυτός δηλώνει:
«Στ’ αλήθεια καταναλώνετε αυτά τα πράγματα; Ο Galactus είχε δίκιο, τα θαύματα του σύμπαντος δεν έχουν όρια.»
Στα επόμενα πάνελ εκδικείται τον Dr Doom, που σχεδίαζε να υποδουλώσει τη Γη, κλέβοντας τις δυνάμεις του. Καθώς παίρνει την εκδίκησή του, ο Silver Surfer καταλήγει:
«Σε όλους τους Γαλαξίες, σε κάθε μακρινό άστρο, μία αλήθεια είναι γνωστή... πως ό,τι σπέρνεις θερίζεις.»
Κατά κάποιους, ο Galactus και ο Silver Surfer συμβόλιζαν το τρομερό κακό που πλανιώταν πάνω από τα κεφάλια των Αμερικανών, αλλά και όλου του κόσμου στα ψυχροπολεμικά χρόνια του ’60, και του παράξενου συνδυασμού ιδεαλισμού και δύναμης που απαιτούνταν για να αντισταθεί κανείς στο σύστημα. Για τα παιδιά με μόνο μια υποψία του πολέμου του Βιετνάμ και της αντίστασης σε αυτόν, ο μύθος του Galactus εγκυμονούσε κρυφά νοήματα. Τι να ήταν αυτό το φοβερό ταξίδι του Ανθρώπινου Πυρσού (ενός εκ των Φανταστικών Τεσσάρων) αν όχι μια ψυχεδελική εμπειρία αλλαγής της συνειδητότητας;
Το τεύχος όπου οι Απάνθρωποι κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση και μάχη με τον Silver Surfer
Υπό αυτό το πρίσμα, οι Απάνθρωποι (Inhumans), μία ακόμη ομάδα που αντιμαχόταν ο Silver Surfer άγγιζαν τη βαθύτερη χορδή. Στα παιδιά της Αμερικής του ’60, αυτές οι ιστορίες έλεγαν ότι υπάρχουν κι άλλες κοινότητες στον κόσμο, οι οποίες αν και ξένες και αντίθετες με τα πιστεύω τους, δεν είναι απαραίτητα κακές. Σαν πρωτο-χίπηδες, οι Απάνθρωποι δημιούργησαν μία υπόγεια κουλτούρα, θελκτική και στους στρέιτ (ο τελευταίος όρος όχι με τη σεξουαλική σημασία του σήμερα, αλλά μάλλον την πολιτική και της κοσμοθεωρίας εν γένει).
Ο Galactus
Ο Galactus ήταν ένα ον με κοσμικές διαστάσεις που θρέφεται από τη ενέργεια πλανητών με ζωή. Δεν τον απασχολούσαν οι σύντομες, ανώνυμες ζωές των κατοίκων τους. Στο πρώτο κιόλας τεύχος δήλωσε:
«Δεν έχω καμία μοχθηρία... το συναίσθημα είναι για κατώτερα όντα.»
Ο Galactus
Ο Galactus ήταν μία μεταφορά των κοσμικών δυνάμεων που αγνοούν τις ανθρώπινες αξίες και φιλοδοξίες. Ο Kirby θεώρησε ότι η ζωή θα μπορούσε να πάρει μορφές τόσο διαφορετικές στο μέγεθος και στη δύναμη όσο και η στερεά ύλη.
Εν κατακλείδι
Οι Φανταστικοί Τέσσερις, με τον Silver Surfer, τον Galactus και τους άλλους χαρακτήρες με τις ιστορίες τους, όπου διαρκώς κάτι ανακάλυπταν, ταίριαζαν απόλυτα με το ‘zeitgeist’ της δεκαετίας του ’60. Πολλά κόμικς και πριν και μετά έδωσαν έμφαση στη σύγκρουση, αλλά ελάχιστα είχαν το ίδιο πνεύμα εξερεύνησης. Αυτό που ήταν σημαντικό δεν ήταν το μέγεθος των μαχών που λάμβαναν μέρος στις ιστορίες, αλλά η διαρκής ανακάλυψη νέων πραγμάτων, κόσμων, πραγματικοτήτων: Οι Μυστικοί Κόσμοι, οι Αρνητικές Ζώνες, οι μικρό-κοσμοι και τα συναφή. Τίποτε δεν ήταν απόλυτο, πάντα υπήρχε μία ακόμη διάσταση, ένας ακόμη κόσμος, πάνω, κάτω, πίσω, πριν ή μετά. Τα κόμικς αυτά αγκάλιασαν τις κλίσεις της εποχής προς την ενδοσκόπηση, την πολιτισμική ανθρωπολογία, και τον διεθνισμό.
Ο Silver Surfer και οι άλλοι χαρακτήρες ήταν σπουδαία κόμικς για μια γενιά που αντιμετώπιζε μεγάλα ζητήματα και προβληματισμούς. Συνεχώς υπενθύμιζαν στους αμερικανούς αναγνώστες (το πρώτο κοινό – στόχος) ότι δεν θα κατανοούσαν ποτέ επαρκώς τις δυνάμεις που ρύθμιζαν τα πράγματα, όπως και το φόνο ενός προέδρου τους, τη στρατολόγηση απρόθυμων ανδρών για αποστολή στον πόλεμο του Βιετνάμ, ή τις δολοπλοκίες του Ψυχρού Πολέμου. Όπως καλά το έθεσε κάποιος αναγνώστης, παιδί ακόμη στη δεκαετία του ’60, «καθώς η Αμερική ακόμη παλεύει να συμβιβαστεί με τη δεκαετία εκείνη και τις αλλαγές που επέφερε, το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είχαμε την εμπειρία ηρώων που αντέχουν στο χρόνο και μας επηρεάζουν ακόμη».
